Robert Side is de zoon van Harry Side, 2de luitenant in het Britse leger, die op 10 november 1918 Zegelsem bevrijdde.
Hij reed te paard, aan het hoofd van zijn peloton, langs Burreken naar de Kanakkendries en zou zodoende regelrecht in een hinderlaag lopen van de Duitsers die zich met een mitrailleur hadden verscholen onder de Tomveldmolen [afgebroken in 1920 (1)].
Een moedige vrouw zag het hele gebeuren en liep doorheen de vuurlijn naar de Engelsen om hen te waarschuwen. Die zochten onmiddellijk dekking en met de steun van de artillerie van hun bataljon konden ze de Duitsers verdrijven zonder verlies van manschappen.
Robert, de kranige hoogbejaarde Brit, begon ruim drie jaar geleden aan zijn zoektocht (2) in Schorisse, naar de precieze locatie van de molen en naar de vrouw die zijn vader van een gewisse dood redde. De molen werd vrij snel gelocaliseerd in Zegelsem maar pas recent kon door de Geschied- en Heemkundige Kring Triverius de naam van de vrouw, die door Robert Side als “Heldin van Zegelsem” bestempeld wordt, teruggevonden worden.
Dus pas na bijna 100 jaar kon een postume hulde gebracht worden aan de heldin, Lydie Marroyen, die destijds woonde op Burreken 16, het huis waar vroeger nog de eigenaardige “klokkenbendere”, Charles-Louis Teirlinck (3) had gewoond.
De hulde had plaats in de trouwzaal van het gemeentehuis van Brakel op 24 april 2014.
Ook het weekblad De Beiaard publiceerde een uitgebreid artikel i.v.m. de hulde van Lydie Marroyen en de zoektocht naar de ware toedracht van het verhaal uit WOI op 2 mei 2014
_______________________
(1): Het verhaal van de Tomveldmolen wordt beschreven in Triverius-tijdschrift nr. 2008/03 door Fernand en Mieke De Tant – De Prijck
(2): Die zoektocht wordt verteld door Ludwig De Temmerman in Triverius-tijdschrift nr. 2011/3
(3): Over Charles-Louis Teirlinck verschenen reeds enkele artikels in het Triverius-tijdschrift (2009/2 en 3 en 2011/3 van de hand van Fernand en Mieke De Tant – De Prijck