Nieuws
- Gegevens
 |
Met heel veel droefheid nemen we afscheid van Léon Gabriëls. Hij overleed onverwachts op 25/10 op 77- jarige leeftijd. De oudere garde zullen hem beter kennen als 'Ververs Léon'. Hij was schilder en restaurateur. Hij droeg Zegelsem in z'n hart en omgekeerd. Samen met broer Robert hebben ze onnoemelijk veel klusjes opgeknapt in en rond het dorp. Op de Vlaamse Kermis vond je hem zowel achter de tapkraan alsook wel eens op het podium en met zijn videocamera werden tal van huwelijken, geboortes, feesten (uiteraard ook de kasseifeesten) en andere evenementen vastgelegd. Léon had een zacht karakter, stond altijd klaar om te helpen en kon genieten van een pintje, een babbeltje en een knabbeltje. We zullen hem missen... Frederik Vekeman (neef en petekind van Leon) |
Léon woonde in het centrum van het dorp, rechtover de kerk van Zegelsem, maar hij stond in feite zelf in het centrum van het dorpsleven.
Zoals zijn broer Robert was hij (in opvolging van overgrootvader Fredericus, grootvader Victor en vader Louis) huisschilder. Zij zorgden samen voor heel wat mooie realisaties bij particulieren maar bv. ook in de school, in het klooster en in de kerk. Die kerk die Léon nauw aan het hart lag en waar hij o.a. in 1982-83, samen met Robert en met Eddy Platti, instond voor de door iedereen gesmaakte volledige her-schildering van het interieur. Het deed de laatste jaren Léon ook veel pijn om dagelijks geconfronteerd te worden met het half afgebroken, vervallen kloostergebouw, boven op de afgang van het dorpsleven ten gevolge van het wegvallen van het dagelijks /wekelijks kerkbezoek in Zegelsem.
Ook buiten zijn beroep was Léon een graag geziene dorpsfiguur die steeds klaar stond om een handje uit de mouwen de steken bij allerhande activiteiten en feestelijkheden, zoals de Parochie-, de Kerk-, de school- en de Kasseifeesten, waarvan hij ook mooie herinneringsbeelden vastlegde op foto en video.
Iedereen was ook steeds vol lof over de prachtige infoborden voor toerisme en allerhande activiteiten, geschilderd door het duo “Van Ververs”, om niet te zwijgen over de restauratie van de talloze heiligenbeelden in kerken en kapellen.
Léon was zeer geïnteresseerd in heemkundige onderwerpen en was, zoals zijn te vroeg overleden zuster Annie, altijd bereid om het eigen archief aan te spreken en ons bij te staan bij opzoekingen over het verleden van Zegelsem dat bij Annie en Léon zeer werd gekoesterd en bewaard.
Wij danken Léon voor al het goede dat hij heeft gedaan voor de Zegelsemse gemeenschap en bieden de familie onze innige, christelijke deelneming aan.
Léon, rust nu in vrede; wij zullen je nooit vergeten!
V.l.n.r. Eddy Platti, Robert en Léon Gabriëls.
- Gegevens
Op 14 mei 2022 werd in de kerk in Huize afscheid genomen van E.H. Gabriel De Ruyck. Hij werd geboren te Ouwegem op 18 april 1932 en werd priester gewijd te Gent in 1959.
In oktober 1980 wachtte hem in Zegelsem een warm en plechtig onthaal door de geestelijke en burgerlijke overheid. De schoolkinderen, de jeugd, de B.G.J.G, de kloostergemeenschap, jeugdhuis Focus, de ruitervereniging Sint-Pieter van Brakel, het muziekkorps K. H. De Eendracht van Brakel e.a. Kortom heel veel parochianen waren op de kar gesprongen om hun nieuwe herder te verwelkomen. Een bloementapijt, een bloemenkar, jaardichten met passende teksten sierden vele straten en woningen.
Hij stelde Zegelsem niet teleur.
Hoe hij daar op geen 5 jaar tijd de stille parochie Zegelsem tot een levendige gemeenschap wist te brengen. Niks was hem te veel. Naast zijn dagelijkse priestertaken – zorg voor de mensen en de erediensten - werd het kerkgebouw binnen en buiten opgeknapt, er kwamen zelfs veel vrijwillige handen met plezier helpen. Nog nooit waren de parochianen zo enthousiast en de waardering bleef niet uit want er werd af en toe ook goed gefeest.
Zijn enthousiasme werkte aanstekelijk en zeer veel parochianen droegen op één of andere manier bij tot het slagen van alle jaarlijkse parochiefeesten rond 15 augustus. Niemand wou de optredens, de sfeer, de ambiance op de speelplaats missen. Die feesten zorgden voor de financiële middelen die nodig waren om al die grote verwezenlijkingen te bekostigen.
Eind 1982 – begin 1983 sprak pastoor De Ruyck ons aan om ter gelegenheid van het 200-jarig bestaan van de kerk een brochure uit te geven over de geschiedenis van de kerk en de parochie. Dat idee resulteerde uiteindelijk in een stevig boek vol interessante wetenswaardigheden en herinneringen, waarvan onmiddellijk 700 exemplaren aan de man/vrouw werden gebracht. Bij de bijzondere Kerkfeesten van 7 augustus 1983 ter gelegenheid van de 200-jarige viering, na de vernieuwingswerken waren alle geestelijke en wereldlijke leiders uitgenodigd, ook de nog in leven zijnde Zegelsemse roepingen ontbraken niet. Het grote zangkoor en de vele priesters, aan het altaar, voorgegaan door Mgr. Van Petegem, maakten van de jubelviering een feest om nooit te vergeten.
Daarna ging het richting speelplaats van de school waar het boek werd voorgesteld en alle parochianen het glas mochten heffen op 200 jaar kerk. Voor de vele genodigden volgde nog een uitgebreid diner.
Werkelijk, een groot pastoor die op korte tijd zijn stempel heeft gedrukt op het prachtige dorpje Zegelsem.
Wie herinneringen wil opzoeken over de vele mooie jaren kan terecht op: https://www.zegelsem.be/index.php/feestgeschiedenis . Daar vindt U een grote brok geschiedenis met heel wat foto’s van de veel vroegere festiviteiten vanaf 1921.
Fernand en Mieke De Tant – De Prijck
- Gegevens
Christiane was jarenlang leerkracht en directrice van de Gesubsidieerde vrije lagere school te Zegelsem. Afscheid namen we in “haar parochiekerk” Sint-Ursmarus te Zegelsem op 5 juni 2021. Voor haar gezin, haar school, haar dorp en parochiekerk was haar inzet en liefde zeer groot, mede met de steun van haar echtgenoot Octaaf. Zolang haar gezondheid het toeliet kon men steeds op haar rekenen voor allerlei evenementen. Klik hier voor het overlijdensbericht...
Hierbij een mooie foto van het jonge paar, geflankeerd door haar collega’s: Z. Emilienne, Z. Leonarda, Z. Pia en Juf. Elza Rousseau.
- Gegevens
Artikel uit Het Laatste Nieuws:
Eén van de twee linden op het dorpsplein van Zegelsem moet weg
Zegelsem Specialisten die de lindebomen op het dorpsplein van Zegelsem hebben onderzocht, komen met slecht nieuws: één van de twee linden is er zo slecht aan toe, dat de boom weg moet.
Ronny De Coster 04-03-21, 21:32 Laatste update: 17:44
De linden bepalen sterk het dorpsplein van Zegelsem. Zanger Marijn Devalck, die in Zegelsem woont, maakte er ooit een liedje van, dat een plaatselijke bestseller werd. “Onder de linden van wel tweehonderd jaar, in het hart van mijn dorpsken, in mijn Zegelsem daar. Onder de linden van wel tweehonderd jaar, daar waar rust is en vrede, daar verlang ik naar”, zong Marijn.
Aangetast door zwam
Sinds enkele jaren volgt het gemeentebestuur de toestand van de oude lindebomen aan het kerkhof in Zegelsem op. Dit gebeurt op basis van een visuele test en stabiliteitsanalyse. Daaruit bleek dat er een snelle degradatie was van één van de twee oudere lindebomen. Specialisten hebben vastgesteld, dat er nergens nog diktegroei is en dat er op de stamvoet een aantasting is van de platte tonderzwam. Uit de meting blijkt ook dat er te weinig restwand is waardoor de boom een risico vormt voor de omgeving.
Toestemming om boom te vellen
Onroerend Erfgoed heeft de gemeente daarom toestemming gegeven om één van de linden dringend te laten vellen. Het gemeentebestuur van Brakel kondigt aan, dat de boom in dezer dagen verdwijnt. In samenspraak met een European Tree Worker en Onroerend Erfgoed komt er wel een heraanplant. Het resultaat van het onderzoek op de tweede boom is minder zorgwekkend: daar volstaat een grondige snoei van de kroon.
- Gegevens
Met bijgaande foto in de hand ging ik – in opdracht van de G.H.K. Triverius – op zoek naar een verdwenen gevelkapelletje ergens in de Teirlinckstraat. Ik kwam terecht bij Marcel (†) en Agnes Verstichelen - Morre. In één oogopslag herkenden zij de foto en vertelden mij het verhaal van het verdwenen kapelletje.
Dit houten kapelletje stond op een paal op de scheiding van de eigendommen Georges Morre – Lucienne Van Der Snickt (Café De Kroon en ouderlijk huis waarin Agnes opgroeide) en gebuur, ook tevens familielid, Frans De Smet - Morre Hélène. Dus was ik hier zeker aan het juiste adres. Voor het bouwen van een stal stond de paal met kapel in de weg en de eigenaars De Smet - Morre maakten in de jaren 1957-58 een stenen nis in de straatgevel van de nieuwe stal bij hun woning. De nis werd afgewerkt met een uitspringende façadesteen en een kruis er boven op. De houten kapel werd er integraal in geplaatst, dus was ze in feite zeer goed beschermd tegen weer en wind. Onderaan het kapelletje werd nog een zinken plaat geplaatst met de tekst: “JEZUS MARIA JOZEF, GOD de VADER b.v.o. ………………” het laatste zinnetje blijft een raadsel. In het houten kapelletje hing een kruisbeeld met daarnaast 2 kleine beeldjes: H. Hart van Jezus en H. Hart van Maria. De stenen nis had een zekere diepte want er konden nog twee bloempotjes en een beeld van St.-Jozef voor geplaatst worden (St. Jozef werd tenslotte ook aanroepen in de tekst).
Zoon Luc nam de ouderlijke woning over en besloot een nieuwe steen voor de gevel te plaatsen en zo werd het een vlakke muur en verdween het kruis en ook de tekst maar niet het kapelletje, dat bleef in de nis. Hij baatte er vele jaren “Café Luc” uit.
Na verkoop in 2004 kwam de woning in handen van restaurant-cateringzaak Hans Bauters, “Hof Ter Teirlinck” genaamd. Hans vond dit deel van het gebouw met het kapelletje ideaal tot het inrichten van zijn keuken en had andere plannen met de opening in de muur. Het kapelletje belandde veilig in een berging, want het moest zeker bewaard blijven.
Bij de verkoop van het gebouw onlangs in de zomer 2020 heeft Hans ons het kapelletje aangeboden met nog zijn oorspronkelijke beelden. Met veel dank aan Hans.
Maar wat nu gedaan met dit mooi kleinood?
In de onmiddellijke omgeving vonden wij een buur, Geert Van Damme, direct bereid om het aan zijn zeer oude en opvallende woning op te hangen, een betere beschermengel konden we niet vinden. Een man voor wie ‘Zorg dragen voor het erfgoed” geen loze woorden zijn.
Na wat opknapwerk werd het op zaterdag 3 oktober 2020 opgehangen in het bijzijn van de vrijwilligers die zich met hart en ziel inzetten voor de restauratie van de Brakelse kapellen en kruisen nl.: Frans Roman en Jean-Pierre Hoebeke.
Mieke De Prijck