Nieuws
- Gegevens
Op 25 januari 2007 overleed te Scheldewindeke E.H. Lucien DE GEETER.
Hij werd geboren te Opbrakel op 14 mei 1920 en groeide er op samen met zijn broers André, Frans, Hector en Leon. In 1944 werd hij Priester gewijd.
E.H. DE GEETER was eerst leraar in het O.L.V.-College van Oudenaarde en zondagonderpastoor van Zegelsem. Hij werd in 1959 Onderpastoor van Kruishoutem en in 1967 Pastoor van Melle-Vogelhoek. In 1980 werd hij Pastoor in Scheldewindeke waar hij in 1998 op rust ging. Hij verbleef er in de RVT De Zilverlinde, waar hij Aalmoezenier was, en waar hij godvruchtig is overleden.
Namens de hele parochie bieden wij langs deze weg nogmaals onze oprechte deelneming aan.
- Gegevens
Broeder Andreas zag het levenslicht in Winksele op 25 januari 1932. Eerst volgde hij muziekopleiding, studeerde later voor onderwijzer en dan verder aan de Hogeschool voor Wetenschap en Kunst St.-Lucas te Gent.
Hij legde in 1957 zijn eeuwige geloften af bij de Broeders van de Christelijke Scholen. In 1964 behaalde hij het diploma “Grote Prijs in de Sierkunsten” en werd “Laureaat van de Grote Prijs Sierkunsten Schilderen”. Broeder Andreas bekwaamde zich in allerlei kunstdisciplines en doceerde erin aan de hogeschool. Zijn polyvalente kennis en bekwaamheden etaleerde hij vooral in de talrijke kleur- en interieuradviezen voor kerkschildering en gevels.
In juli 1981 verliet Broeder Andreas de Congregatie van de Broeders van de Christelijke Scholen om samen met Broeder Yvan op 13 augustus 1982 het Monasterium Mariakluizen te stichten. Dat Monasterium is reeds vele jaren gevestigd in Zegelsem, Keiweg 1. Hij werd diaken gewijd in de Kleine Apostolische Oud-Katholieke Kerk van België en priester in diezelfde kerk in het jaar 2000.
In 1983, ter gelegenheid van de 200-jarige viering van de kerk, werd door Broeder Andreas het eeuwenoude houten St.-Ursmarusbeeld - dat steeds in de buitennis van de noordelijke zijgevel stond opgesteld, en al zijn kleur had verloren - weer in eer hersteld. Het prachtig polichroom kunstwerk is nu te bewonderen binnenin de kerk.
Broeder Andreas overleed, na een korte ziekte te Zottegem op 9 januari 2007, enkele dagen voor zijn 75ste verjaardag. Wij bieden langs deze weg nogmaals onze christelijke deelneming aan.
Het Monasterium Mariakluizen (Mgr. Yvan Jacques) kan worden bereikt via
- Gegevens
Na de Eucharistieviering werden de parochianen uitgenodigd voor een glaasje glühwein, aangeboden door KWB – Zegelsem rond een vuurtje naast de kiosk, onder de linden voor de kerk. Een ideale gelegenheid om elkaar de beste kerst- en nieuwjaarswensen over te brengen. Velen bleven nog meer dan een uurtje gezellig nakeuvelen.
Met dank aan het KWB-bestuur.
- Gegevens
Het verhaal:
Decembermaand. Tijd om de kerstballen, de kerstklokjes en de kaarsjes van zolder te halen om de kerstboom te versieren. De piek voelt zich, zoals elk jaar, weer de beste en belangrijkste. Tom en Erika versieren samen met moeder de kerstboom, alleen van de piek moeten ze afblijven want dat doet moeder het liefst zelf. Gaan de kinderen luisteren? Waarom komt Nonkel Tony uit Amerika langs? Kunnen de kerstballen, kerstklokjes, kaarsjes en de piek echt praten?
In september konden de leerlingen kiezen tussen drie werkgroepen: Toneel, Muziek of Crea. Alle kinderen waren enthousiast en het duurde niet lang of iedereen had zijn plaatsje gevonden in de kerstmusical. Zij hebben hun uiterste best gedaan. Acteurs, figuranten, zangers en dansers: ze waren allen “Piekobello”.
Proficiat aan de leerlingen en de leerkrachten !
- Gegevens
De plechtige Eucharistieviering, voorgegaan door E.H. Bracke, geassisteerd door Marcel De Staercke en verscheidene misdienaars, werd warm opgeluisterd door het parochiaal koor.
Na de H.Mis konden de parochianen in de kerk persoonlijk afscheid nemen van de Zusters die zoveel hebben betekend voor het geestelijk en sociaal leven in de parochie.
- Gegevens
Het hing reeds een hele tijd in de lucht. De overdracht in 1997 van het Zegelsemse rusthuis aan de instelling in Roborst en de eigenlijke verhuis tijdens de eerste helft van dit jaar van de laatste rusthuisbewoners heeft catastrofale gevolgen voor ons Kasseidorp.
Met het verdwijnen van het rusthuis verliest Zegelsem zomaar ineens een 30-tal inwoners en de tewerkstelling van wel 15 eenheden.
Als wij dan beseffen dat het klooster vanuit de Congregatie St.-Vincentius van Deftinge in 1893 in Zegelsem werd gesticht met twee belangrijke opdrachten: het “onderwijs” en de “verzorging van de ouden van dagen”.
De “onderwijs”-opdracht vanuit het klooster werd reeds geruime tijd afgebouwd. Daar waar tientallen jaren geleden er nog meerdere zusters een onderwijsfunctie uitoefenden in Zegelsem, was Zuster Pia de laatste die in 1989 ook haar kleuterklas doorgaf aan een leek. Die onderwijsopdracht van het Klooster van Zegelsem verviel later volledig bij de grote fusie van de dorpsschool van Zegelsem met de scholen van Michelbeke, Elst, St.-Maria-Oudenhove en Opbrakel en nog later met St.-Maria-Latem, onder de gemeenschappelijke koepel “Het Groene Lilare”. De schoolgebouwen zijn nu nog eigendom van de Congregatie St.-Vincentius maar zij worden gehuurd door de scholengroep.
Nu dus ook het beheer van het rusthuis is weggevallen rest er niets meer van de beide bijzondere opdrachten van het klooster. Met het huidige aantal van drie niet meer zo jonge zusters zou het ook niet meer mogelijk zijn om nog grote opdrachten aan te kunnen en ook economisch is het voor de Congregatie niet meer doenbaar om zo’n (leeg) gebouwencomplex te onderhouden voor slechts drie zusters.
Het te verwachten verdict is dan ook gevallen. Moeder Anna en de zusters Pia en Eveline vertrekken eind november richting moederklooster Deftinge. Zuster Christiane is hen enkele tijd geleden voorgegaan wegens ziekte. Daarmee valt definitief het doek voor het Klooster dat 113 jaar in ons kasseidorp uitermate actief was en heel wat dingen ten goede heeft gerealiseerd. De drie Zegelsemse Zusters werden ter gelegenheid van de Gouden Kasseiworp van de Kasseifeesten op zondag 17 september nog letterlijk en figuurlijk in de bloemen gezet voor het werk dat zij en hun voorgangers presteerden voor Zegelsem. Bij gelegenheid komen we op deze site nog eens uitgebreid terug op die rijke geschiedenis van het Klooster.
Zondag 26 november is er om 9u30 een plechtige dankmis in de St.-Ursmaruskerk, waarop iedereen van harte is uitgenodigd. De parochianen zullen er zeker de gelegenheid krijgen om er persoonlijk afscheid te nemen van de laatste zusters van Zegelsem.
Moeder Anna en Zusters Pia en Eveline (en Christiane), we zullen jullie heel hard missen!
- Gegevens
Het was 4 juli 2005 toen de Perlinckbeek in Zegelsem een ware “Tsunami” veroorzaakte. Vooral de feestzaal Speermalie en de familie Bourdeaud’hui waren de grootste slachtoffers. In het verleden hadden zich nog andere overstromingen voorgedaan maar nog nooit was de schade zo enorm. Niet te verwonderen dat met de steun van de brandweer en de velen die bij het onheil ter hulp waren gesneld, bij het gemeentebestuur hard werd aangedrongen om een aantal dringende en grondige ingrepen te doen in de waterhuishouding van de dorpskom te Zegelsem.
Reeds in augustus 2005 werd door de gemeente een ontwerper aangesteld. Zijn ontwerp en zijn bestek werden goedgekeurd in december 2005. Maar een vol jaar later wachten wij nog steeds op de eerste spadesteek. Nochtans was beloofd dat nog tijdens de zomer 2006 de werken zouden uitgevoerd worden.
Aangezien de prijzen van de ingediende offertes veel hoger waren dan die uit het bestek moest de hele procedure worden overgedaan.
Maar blijkbaar is nu het einde van de tunnel (of althans het begin ervan) in zicht! Twee dagen vóór de verkiezingen (ja–ja, zo is het !) lieten zowel de burgemeester als de schepen van financiën een brief bezorgen aan de betrokken slachtoffers. Op 2 oktober werden de werken “toegewezen”. HOERA !
Wij hopen nu, samen met de slachtoffers, dat het geen verkiezingsstunt was … dat de echte start nu geen verdere vertragingen meer ondervindt en dat heel binnenkort ernstig werk wordt gemaakt van de geplande ingrepen. Wij rekenen er ook op dat echt zal doorgewerkt worden en dat alleszins tegen eind augustus 2007 alle kasseistenen weer fijn op hun plaats liggen voor de volgende Kasseifeesten.
Bovendien dringen wij ook nogmaals aan op een degelijk en geregeld onderhoud van de Perlinckbeek verderop.
En dan maar verder duimen dat intussen geen te overvloedige regens meer vallen. Zeker tijdens de gevaarlijke januarimaand zullen de omwonende weer hun hartje vasthouden.
Wij blijven dus best waakzaam!
- Gegevens
Bij de h. André Viville hebben wij de gelegenheid gehad om een paar opmerkelijke objecten te fotograferen, nl.:
- een houten kapstok, gemonteerd op een bedsponde van het jaar 1631,
- een koperen kruis, en
- een koperen kader,
die alle overvloedig versierd zijn met heel oude muntstukken, sommige zelfs van de 16de eeuw. De pronkstukken werden vervaardigd in Zegelsem in het begin van de jaren 1900. Zij zijn afkomstig uit het vroegere café “Bij Treseke” in de Hauwstraat.
De vermelding C.L.Teirlinck zou verwijzen naar Charles Louis Teirlinck, een bekend klokkenhersteller in het begin van de jaren 1900.
Met medewerking van de Brakelse Heemkundige Kring Triverius wordt begin volgend jaar een gespecialiseerd onderzoek naar die objecten uitgevoerd. Het verslag daaromtrent zullen wij dan zo spoedig mogelijk via deze site kenbaar maken.
- Gegevens
In 1981, dus 25 jaar geleden, werd rond “Het Burreken” een gebied van 220 ha officieel geklasseerd als natuurgebied. Natuurpunt heeft daarvan reeds 30 ha in beheer. De unieke natuur is er sedertdien beschermd en veilig gesteld voor de komende generaties. Tegelijkertijd kan iedereen genieten van die prachtige omgeving.
25 jaar, een reden om te feesten ! En dat geschiedde tijdens het weekend van 9 en 10 september 2006.
Zaterdagavond was er een vleermuistocht met een wandeling door de donkere bossen en een bezoek aan de IJskelder, een overwinteringsplaats voor vleermuizen. Onderweg werden de deelnemers getrakteerd op een passend spookverhaal. De tocht eindigde in het batcafé bij een lekker drankje.
Zondagmorgen startten de activiteiten op het Perreveld rond 9 uur met het inwandelen van het nieuwe wandelpad, onder de leiding van een natuurgids. ’s Namiddags was er een familiezoektocht en kon men ook demonstraties bekijken van oude ambachten en van bosbouw met een Brabants trekpaard. Het was zelfs mogelijk een ezelstochtje te maken.
Bij het einde van de namiddag werden enkele wilde vogels vrijgelaten na een revalidatie in het vogelopvangcentrum.
Van harte proficiat aan de organisatoren !